کودکان ممکن است به شرایط سلامت روانی مشابه بزرگسالان مبتلا شوند، اما علائم آنها ممکن است متفاوت باشد. بدانید چه چیزی را تماشا کنید و چگونه می توانید کمک کنید.
منبع : توسط کارکنان کلینیک مایو
تشخیص بیماری روانی در کودکان برای والدین دشوار است. در نتیجه، بسیاری از کودکانی که می توانند از درمان بهره مند شوند، کمک مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند. بدانید که چگونه علائم هشدار دهنده بیماری روانی را در کودکان تشخیص دهید و چگونه می توانید به کودک خود کمک کنید.
بیماری روانی چیست؟
سلامت روان عبارت است از سلامت کلی نحوه تفکر، تنظیم احساسات و رفتار شما. بیماری روانی یا اختلال سلامت روان به عنوان الگوها یا تغییراتی در تفکر، احساس یا رفتار تعریف می شود که باعث ناراحتی یا اختلال در عملکرد فرد می شود.
اختلالات سلامت روان در کودکان عموماً به عنوان تأخیر یا اختلال در رشد تفکر، رفتار، مهارت‌های اجتماعی یا تنظیم احساسات متناسب با سن تعریف می‌شود. این مشکلات برای کودکان ناراحت کننده است و توانایی آنها را برای عملکرد خوب در خانه، مدرسه یا سایر موقعیت های اجتماعی مختل می کند.
موانع درمان اختلالات روانی دوران کودکی
درک اختلالات سلامت روان در کودکان می تواند دشوار باشد زیرا رشد طبیعی کودکی فرآیندی است که شامل تغییر است. علاوه بر این، علائم یک اختلال ممکن است بسته به سن کودک متفاوت باشد و کودکان ممکن است نتوانند توضیح دهند که چگونه احساس می‌کنند یا چرا رفتار خاصی دارند.
نگرانی در مورد ننگ مرتبط با بیماری روانی، استفاده از داروها، و هزینه یا چالش های تدارکاتی درمان نیز ممکن است مانع از مراجعه والدین به مراقبت از کودکی شود که مشکوک به بیماری روانی است.
اختلالات رایج در بین کودکان
اختلالات سلامت روان در کودکان – یا اختلالات رشدی که توسط متخصصان بهداشت روان مورد توجه قرار می گیرند – ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اختلالات اضطرابی. اختلالات اضطرابی در کودکان ترس ها، نگرانی ها یا اضطراب های مداومی است که توانایی آنها را برای شرکت در بازی، مدرسه یا موقعیت های اجتماعی معمولی مناسب سن مختل می کند. تشخیص ها شامل اضطراب اجتماعی، اضطراب فراگیر و اختلالات وسواس فکری-اجباری است.
- اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD). در مقایسه با اکثر کودکان همسن، کودکان مبتلا به ADHD در توجه، رفتارهای تکانشی، بیش فعالی یا ترکیبی از این مشکلات مشکل دارند.
- اختلال طیف اوتیسم (ASD). اختلال طیف اوتیسم یک بیماری عصبی است که در اوایل کودکی – معمولاً قبل از 3 سالگی ظاهر می شود. اگرچه شدت ASD متفاوت است، کودک مبتلا به این اختلال در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران مشکل دارد.
- اختلالات اشتها. اختلالات خوردن به عنوان مشغولیت با یک نوع بدن ایده آل، تفکر اختلال در مورد وزن و کاهش وزن و عادات غذایی ناایمن و رژیم غذایی تعریف می شود. اختلالات خوردن – مانند بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری – می تواند منجر به اختلال عملکرد عاطفی و اجتماعی و عوارض جسمی تهدید کننده زندگی شود.
- افسردگی و سایر اختلالات خلقی. افسردگی احساس غم و اندوه مداوم و از دست دادن علاقه است که توانایی کودک برای عملکرد در مدرسه و تعامل با دیگران را مختل می کند. اختلال دوقطبی منجر به نوسانات خلقی شدید بین افسردگی و اوج هیجانی یا رفتاری شدید می شود که ممکن است بدون مراقبت، خطرناک یا ناامن باشد.
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD). PTSD پریشانی عاطفی طولانی مدت، اضطراب، خاطرات ناراحت کننده، کابوس ها و رفتارهای مخرب در پاسخ به خشونت، سوء استفاده، آسیب یا سایر رویدادهای آسیب زا است.
- جنون جوانی. اسکیزوفرنی یک اختلال در ادراکات و افکار است که باعث می شود فرد ارتباط خود را با واقعیت قطع کند (روان پریشی). اسکیزوفرنی که اغلب در اواخر نوجوانی تا دهه 20 سالگی ظاهر می شود، منجر به توهم، هذیان، و اختلال در تفکر و رفتار می شود.
علائم هشدار دهنده بیماری روانی در کودکان چیست؟
علائم هشداردهنده ای که نشان می دهد کودک شما ممکن است اختلالات روانی داشته باشد عبارتند از:
- غم و اندوه مداوم – دو هفته یا بیشتر
- کناره گیری یا اجتناب از تعاملات اجتماعی
- صدمه زدن به خود یا صحبت در مورد آسیب رساندن به خود
- صحبت از مرگ یا خودکشی
- طغیان یا تحریک پذیری شدید
- رفتارهای خارج از کنترل که می تواند مضر باشد
- تغییرات شدید در خلق و خو، رفتار یا شخصیت
- تغییرات در عادات غذایی
- کاهش وزن
- مشکل در خوابیدن
- سردردهای مکرر یا معده درد
- مشکل در تمرکز
- تغییرات در عملکرد تحصیلی
- اجتناب یا غیبت از مدرسه
اگر مشکوک باشم که فرزندم یک بیماری روانی دارد چه باید بکنم؟
اگر نگران سلامت روان کودک خود هستید، با پزشک کودک خود مشورت کنید. رفتارهای مربوط به خود را شرح دهید. با معلم، دوستان نزدیک، بستگان یا سایر مراقبین فرزندتان صحبت کنید تا ببینید آیا متوجه تغییراتی در رفتار فرزندتان شده اند یا خیر. این اطلاعات را با پزشک کودک خود در میان بگذارید.
متخصصان مراقبت های بهداشتی چگونه بیماری روانی را در کودکان تشخیص می دهند؟
شرایط سلامت روان در کودکان بر اساس علائم و نشانه‌ها و نحوه تأثیر این بیماری بر زندگی روزمره کودک تشخیص داده و درمان می‌شود. برای تشخیص، پزشک کودک شما ممکن است توصیه کند که کودک شما توسط یک متخصص، مانند روانپزشک، روانشناس، مددکار اجتماعی بالینی، پرستار روانپزشکی یا سایر متخصصان مراقبت از سلامت روان مورد ارزیابی قرار گیرد. ارزیابی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- معاینه کامل پزشکی
- تاریخچه پزشکی
- سابقه ضربه جسمی یا عاطفی
- سابقه خانوادگی سلامت جسمی و روانی
- بررسی علائم و نگرانی های عمومی با والدین
- جدول زمانی پیشرفت رشد کودک
- تاریخ تحصیلی
- مصاحبه با والدین
- مکالمات و مشاهدات کودک
- ارزیابی ها و پرسشنامه های استاندارد برای کودک و والدین
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM)، راهنمای منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا، معیارهایی را برای تشخیص بر اساس ماهیت، مدت و تأثیر علائم و نشانه ها ارائه می کند. یکی دیگر از دستورالعمل های تشخیصی رایج، طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD) از سازمان بهداشت جهانی است.
تشخیص بیماری روانی در کودکان ممکن است زمان بر باشد زیرا کودکان خردسال ممکن است در درک یا بیان احساسات خود مشکل داشته باشند و رشد طبیعی متفاوت است. پزشک ممکن است تشخیص را در طول زمان تغییر دهد یا اصلاح کند.
بیماری روانی در کودکان چگونه درمان می شود؟
گزینه های درمانی رایج برای کودکانی که دارای شرایط سلامت روان هستند عبارتند از:
- روان درمانی. روان درمانی که به عنوان گفتار درمانی یا رفتار درمانی نیز شناخته می شود، راهی برای رفع نگرانی های مربوط به سلامت روان از طریق گفتگو با روانشناس یا سایر متخصصان سلامت روان است. در مورد کودکان خردسال، روان درمانی ممکن است شامل زمان بازی یا بازی و همچنین صحبت در مورد آنچه در حین بازی اتفاق می افتد باشد. در طول روان درمانی، کودکان و نوجوانان یاد می گیرند که چگونه در مورد افکار و احساسات صحبت کنند، چگونه به آنها پاسخ دهند و چگونه رفتارهای جدید و مهارت های مقابله ای را بیاموزند.
- دارو. پزشک یا متخصص سلامت روان کودک شما ممکن است دارویی – مانند محرک، ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب، ضد روان پریشی یا تثبیت کننده خلق – را به عنوان بخشی از برنامه درمانی توصیه کند. پزشک خطرات، عوارض جانبی و مزایای درمان های دارویی را توضیح خواهد داد.
چگونه می توانم به فرزندم کمک کنم تا با بیماری روانی کنار بیاید؟
شما نقش مهمی در حمایت از برنامه درمانی فرزندتان خواهید داشت. برای مراقبت از خود و فرزندتان:
- با بیماری آشنا شوید.
- مشاوره خانواده را در نظر بگیرید که با همه اعضا به عنوان شریک در طرح درمان رفتار می کند.
- از متخصص سلامت روان فرزندتان در مورد نحوه پاسخگویی به فرزندتان و برخورد با رفتارهای دشوار راهنمایی بخواهید.
- در برنامه های آموزشی والدین، به ویژه برنامه هایی که برای والدین کودکان مبتلا به بیماری روانی طراحی شده اند، ثبت نام کنید.
- تکنیک های مدیریت استرس را بررسی کنید تا به شما کمک کند با آرامش پاسخ دهید.
- به دنبال راه هایی برای آرامش و تفریح با فرزند خود باشید.
- توانمندی ها و توانایی های فرزندتان را تحسین کنید.
- با مدرسه فرزندتان همکاری کنید تا از حمایت های لازم برخوردار شوید.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.